استراق سمع خیابانی...

---

ساعت 18:10

از دور که به صف تاکسی مورد نظر نزدیک می شم یه نگاهی چپکی به صف طول ودراز میندازم! نخیر انگار ته نداره!

10 دقیقه بعد از طی کردن صف به انتها رسیده و با صبوری تمام وایمیستم و در انتظار...

یه دختر هیکل باریک با پاشنه هایی به اندازه زبون درازش + یه پسر شکم برجسته ( برجستگی به سان خانوم آبستن 5 ماه و نیمه)

با غرغر یکریز دختره اومدن پشت سر من وایسادن!

دختر: نگاه رو به بالا و تماشای آسمون با کمی چاشنی اخم

پسر: قیافه ی پریشون با لبای آویزون!

نمی دونم بحثشون سر چی بود اصلا... که ییهو صدای پسره یه نموره بالا رفت که:

 به همون خدایی که می پرستی من نگفتم!

دختر: برو (biiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiib)... (biiiiiiiii)...  (biiiiiiiiib)... منو احمق فرض کردی؟!!!

پسر: نه به خدا... نه به حضرت عباس... ( و کلی از این نوع قسم ها)

قیافه پسر هنوز همونجور آویزون و دختره سر به هوا...

پسر: مهشید دارم به خدا قسم می خورم ...

دختر: ( هنوز همون شکلی)

پسر: چه قسمی بخورم قبول کنی؟؟؟

دختر: بگو به جون مهشید!!!

پسر بلافاصله: به جون مهشید... به جون خودت که دارم راست می گم.

گل از گل دختر شکفت و در همون صف تاکسی (biiiiib)... بعله!

+ پ.ن.

-  حالا دیگه انگار هر نوع قسمی به غیر از جونمون فاقد هرگونه ارزش و اعتباره. جالبه!!!

-  نه فقط اون دو تا که ما خودمونم همین جوری ایم! گاهی هزار بار به خدا قسم خوردن رو به اندازه یه بار به جون کسی قسم خوردن قبول نداریم! انگاری یادمون رفته این جون ماست که دست اونه! نه برعکسش!!! 

- داره از ابر سیا خون می چکه...

++هواشناسی

آسمان دلمون صاف تا کمی ابری...!!!! غبار های محلی در راهند و وزش باد های موسمی به حرکتشون سرعت بخشیدن...