چندگانه گی...

---

هیچ دقت کردین به آدمایی که وقتی می نویسن خودشون رو پشت کلماتشون پنهون می کنن؟!!! اونوقتی که نوشته هاشون چندگانه می شه! یعنی در اصل گاهی خودشون هم حرف های خودشون رو نقض می کنن! وقتی که خودشون هم نمی خوان باور کنن کی هستن و عقایدشون چیه!!! می خوان یکی دیگه باشن ولی هیچ وقت فکر نمی کنن که این بازیگری یه روزی روحشون رو به تباهی می کشه!

دلم برای یه نفر تنگ شده! یه آدم مجازی... یکی که نمی شناختمش و نمی دونمستم کیه! از وقتی خونه امو عوض کردم دیگه اینورا نیومده! امروز که با یکی از دوستا صحبت می کردم بهم نوشته های کامنت هاش رو یادآوری کرد! برگشتم وب قبلیم و دوباره خوندمش... دوباره جون گرفتم و روحم تازه شد! شاید الان هم میاد ولی چیزی نمی نویسم که ارزش نوشته هاش رو داشته باشه! اون کس هر کسی بود وجودش برام خوش بود...

این روزا روح و مغزم دارن دوران سختی رو می گذرونن! ولی این منم که شاد و سرپا نگهشون داشتم و میدارم ! انگار دارن به بلوغ می رسن! به جایی که برای هر انسانی یکبار پیش میاد! تو هر برهه زمانی! برای یکی زودتر و برای یکی دیرتر! و من یه دختر 23 ساله! الان دارم به اون نقطه می رسم! انگار دارم بزرگ می شم! اینقدری که تو پوست خودم نمی گنجم! و این داره بهم فشار میاره! فشاری که باعث می شه از این کالبد رها بشم و دوباره از نو ساخته بشم!

یه نفری رو چند ماهی بود می شناختم! تو این دنیای مجازی! چند روزیه تو دنیای واقعی باهاش آشنا شدم! و برام خیلی عزیزه! چون واقعا حس کردم چهره واقعی اش همونیه که تو دنیای مجازی ازش تصور می کردم! و غبطه می خورم به این همه یک رنگیه وجودش! 

+پ.ن. 

- اوضاع و احوال خوبه! به جان بچه ام راست می گم! دپسرده هم نشدم و غمگین هم ننوشتم! فقط اونی که تو دلم بود رو با شیطنت سرانگشتام رو وبم نوشتم!  

- ای عرش کبریایی چیه پس تو سرت؟!!! کی با ما راه میایی جون مادرت!!!  

- هنوز از ابر سیا خون می چکه!

++هواشناسی 

هوا خنک است و آفتابی! به سان آفتاب های کودکی ام! ابری دیده نمی شود... ولی سایه ای بر سرم هویدا شده!!! از کجاست!!! نمیدانم!!!! 

 +++بعدا نوشت: 

به قول عرفان نظر آهاری، " اینکه مدام به سینه ات می کوبد، قلب نیست؛ ماهی کوچکی ست که دارد نهنگ می شود. ماهی کوچکی که طعم تنگ بلورین، آزارش می دهد و بوی دریا هوایی اش کرده است.'